تمرینات بدنسازی می‌تواند سخت و دشوار باشد. علاوه بر تمرینات فشرده و رعایت رژیم غذایی دقیق، بدنسازان ممکن است با چالش‌های روانی نیز مواجه شوند مانند استرس، اضطراب، کمبود انگیزه و فشار رقابت. مصرف ماریجوانا به عنوان یک رفع استرس شناخته شده است، پس اگر شما یک بدنساز هستید، ممکن است تعجب کنید که آیا اضافه کردن ماریجوانا به روال تمرینی شما می‌تواند تجربه کلی را بهبود بخشد یا خیر. بر اساس شواهد شخصی، کانابینوئیدها مانند CBD و THC در بازسازی عضلات کمک می‌کنند. آنها همچنین به عنوان مسکن‌های قابل توجه عمل می‌کنند و از درد و تشنگی عضلات تسکین می‌دهند. اما آیا ماری‌جوآنا (Cannabis) همچنین می‌تواند به رشد عضلات کمک کند؟
نکات مهم در خصوص ماریجوانا
ماریجوانا یک گیاه است که قرن‌هاست برای اغراض معنوی و درمانی استفاده می‌شود. این گیاه اصلی خود را در آسیای مرکزی داشته و امروزه در سراسر جهان کشت می‌شود.
ماریجوانا حاوی ویژگی‌های روان‌فعالی است، به این معنا که گل بر عملکرد مغز اثر می‌گذارد. این شامل همه چیز از خلق و خو، اندیشه، احساسات و رفتار می‌شود. این واقعیت توضیح می‌دهد که چرا هنگام استفاده از محصولات ماریجوانا، به ویژه کسانی که حاوی مقدار زیادی THC هستند، احساس “بالارفتن” می‌کنیم.
این حالت بالا از طریق سیستم اندوکانابینوئیدی (ECS) ممکن می‌شود که یک شبکه گسترده از سیگنال‌های شیمیایی و گیرنده‌های کانابینوئیدی است که در بدن ما وجود دارد. ECS مسئول تنظیم اموری مانند خواب، درد، دما و پاسخ‌های ایمنی است.
وقتی ماریجوانا را می‌کشیم یا مصرف می‌کنیم، کانابینوئیدها مانند THC فرض می‌شود که با ECS تعامل داشته و احساساتی مانند اندوه، آرامش و گرسنگی ایجاد می‌کنند. به دلیل اینکه ECS بر روی بسیاری از بخش‌های بدن تأثیر می‌گذارد، این توضیح می‌دهد که چرا استفاده از ماریجوانا می‌تواند همچنین تسکین از مشکلات پزشکی مانند درد، بی‌خوابی و التهاب فراهم کند.
تأثیرات ماریجوانا بر بدنسازی
بدنسازی عمل و تمرین برای بهبود فیزیک از طریق بارگیری سنگین و رژیم‌های سخت برای به دست آوردن عضلات تند و تعریف‌شده است.
تغذیه امری حیاتی است، زیرا سلامتی ذهن و بدن تقریباً کاملاً به آنچه که می‌خورید بستگی دارد. به همین دلیل بدنسازان بسیار مراقب هستند که چه چیزی را در بدنشان قرار می‌دهند. به همین دلیل ممکن است برخی از آنها در مورد ماریجوانا دچار تردید شوند و اینکه آیا به پیشرفت در باشگاه کمک می‌کند یا ممکن است پیشرفت آنها را مختل کند. اینجا چیزی است که تا کنون می‌دانیم.
ماریجوانا و رشد عضلانی
مصرف کانابیس به نظر نمی‌رسد تأثیر مستقیمی بر رشد عضلات داشته باشد. با این حال، ممکن است عواملی مانند اشتها و هورمون‌ها را تحت تأثیر قرار دهد که ممکن است بر سیر پیشرفت بدنسازی شما تأثیر بگذارد.
برای تجربه هیپرتروفی (یا رشد عضلانی)، شما باید برنامه‌ای را دنبال کنید که بر بارگیری پیشروی همه گروه‌های عضلانی تأکید داشته باشد، در مصرف غذایی مقداری اضافی را با تأکید بر مصرف پروتئین رعایت کنید، و به استراحت و بازیابی کافی تمرکز کنید. مصرف ماریجوانا می‌تواند به بدنساز کمک کند تا این اهداف را دست یابد با افزایش اشتها و کمک به خواب و بازیابی عضلانی که به دور نتیجه ممکن است اندازه عضلات شما افزایش یابد.
ماریجوانا و تستوسترون
همانطور که گفتیم، سیستم اندوکانابینوئید فرآیندهای زیادی از جمله تولید تستوسترون را تنظیم می‌کند. این امر در عملکرد ورزشی اساسی است زیرا تستوسترون یک هورمون بسیار حیاتی در ساخت عضله است.
تحقیقات کمی وجود دارد که به بررسی تأثیرات ماریجوانا بر تستوسترون پرداخته باشد.
به هر حال، یک مطالعه نشان می‌دهد که مصرف ماریجوانا ممکن است سطوح تستوسترون را در مردان بالغ افزایش دهد. همچنین این مطالعه مشخص کرده است که مردانی که اخیراً بیشتر ماریجوانا مصرف کرده‌اند، سطوح بالاتری از تستوسترون در پلاسمای خون خود داشته‌اند.
ماریجوانا و اشتها
آنچه که در بدن خود قرار می‌دهیم تعیین می‌کند چگونه به نظر می‌رسیم و احساس می‌کنیم، بنابراین اشتها بخش مهمی از رشد عضلانی است.
اگر قبلاً ماریجوانا را تجربه کرده‌اید، ممکن است متوجه شده باشید که گل باعث افزایش اشتها می‌شود. بسته به دوز و نوع، ماریجوانا می‌تواند نقش بزرگی در اشتها با افزایش تمایلات غذایی و احساسات گرسنگی داشته باشد.
به طور کلی، برای آمادگی برای یک رقابت بدنسازی یا بهبود فیزیک خود، باید بخورید تا رشد کنید. این کار می‌تواند با خوردن مقداری اضافی (یعنی “انباشت” یا افزایش وزن اهدافی) یا با خوردن در یا نزدیک حد نگهداری شود (یعنی “بازسازی بدن”، اگرچه این یک فرآیند کندتر است). استفاده از ماریجوانا می‌تواند به حفظ اشتهای شما کمک کند و در نهایت به افزایش اندازه عضلات کمک کند.
ماریجوانا و عملکرد بدنی
هنوز دیدگاه‌ها در مورد اینکه ماریجوانا عملکرد ورزشی را افزایش می‌دهد یا خیر، مبهم است. برخی افراد باور دارند که این گیاه اثرات منفی دارد و باعث تنبلی ورزشکاران می‌شود، زمان واکنش را کاهش می‌دهد و خستگی ایجاد می‌کند. افراد دیگر، مانند بسیاری از لیگ‌های حرفه‌ای ورزشی، ماریجوانا را یک داروی افزایش دهنده عملکرد در ورزش‌های رقابتی دانسته و از آن برای استفاده در این ورزش‌ها منع کرده‌اند.
ممکن است ماریجوانا به یک بدنساز کمک نکند تا بیشتر وزن ببرد یا حجم عضلات خود را افزایش دهد، اما ثابت شده است که این گیاه به کاهش اسپاسم عضلانی، درد و التهاب عضلات، و سفتی عضلات کمک می‌کند. همچنین، ممکن است ماریجوانا در خوابیدن و بیدار ماندن کمک کند. ترکیب این تأثیرات درمانی، فرایند بهبود و بازیابی عضلات را پس از تمرین تسهیل می‌کند.
ماریجوانا و التهاب
التهاب یک پدیده طبیعی است. هنگامی که ورزش می‌کنیم، عضلاتمان آسیب می‌بینند و زمانی که بدن ما آنها را تعمیر می‌کند، تقویت می‌شوند. هنگامی که سلول‌های عضلانی تجزیه می‌شوند، مواد زائدی تولید می‌کنند که از طریق پاسخ التهابی بدنمان از بین می‌روند.
التهاب، جریان خون را به مناطق متأثر افزایش می‌دهد و عضلات را با اکسیژن و انرژی لازم برای تعمیر فراهم می‌کند. در حالی که التهاب فوایدی دارد، این همان دلیلی است که بعد از تمرین شدید احساس درد به نام “DOMS” (یا درد عضلانی به تأخیر افتاده) را تجربه می‌کنیم.
به خوشبختی، CBD که در محصولات ماریجوانا یافت می‌شود، خواص ضد التهابی دارد که ایده‌آل برای کاهش درد مرتبط با ورزش است.
استفاده از ماری جوانا و انسولین، گلوکز و مقاومت در برابر انسولین
در سال 2013، یک مطالعه پیشگیرانه منتشر شد که ارتباط بین استفاده از ماری جوانا و سطوح انسولین ناشتا، گلوکز و مقاومت در برابر انسولین را بررسی کرد. این مطالعه شامل 4,657 مرد و زن بالغ، از جمله کاربران فعلی و پیشین ماری جوانا بود.
استفاده شرکت کنندگان از ماری جوانا به صورت خود اعلامی در یک محیط خصوصی بود و آنها نمونه‌های خونی را پس از ۹ ساعت گرسنگی فراهم کردند. مدل‌های چندمتغیره تحقیق نشان داد که استفاده فعلی از ماری جوانا با کاهش 16% سطوح انسولین ناشتا و 17% کاهش در شاخص HOMA-IR مرتبط بود (2).
علاوه بر این، مطالعه نشان داد که استفاده از ماری جوانا با محیط دور کمتری از کمر (3) مرتبط بود. این مطالعه نوری روشن بر فواید پتانسیلی استفاده از ماری جوانا و تأثیر آن بر سطوح انسولین و گلوکز در بدن می‌اندازد.
انسولین مقاومت چیست؟
مقاومت در برابر انسولین یک اختلال متابولیک است که وقتی سلول‌های بدن کمتر به انسولین، هورمونی که سطوح قند خون را تنظیم می‌کند، واکنش نشان می‌دهند، رخ می‌دهد.
در بادی بیلدرها، مقاومت در برابر انسولین ممکن است ناشی از مصرف طولانی مدت کربوهیدرات‌های بالا و تمرینات مقاومتی با شدت بالا باشد.
زمانی که ما کربوهیدرات‌ها را مصرف می‌کنیم، آنها به گلوکز تجزیه می‌شوند که وارد جریان خون می‌شود. به عنوان پاسخ، پانکراس انسولین را آزاد می‌کند که به سلول‌ها نشانه می‌دهد تا گلوکز را جذب کرده و برای تأمین انرژی استفاده کنند.
اما زمانی که ما مقادیر زیادی از کربوهیدرات‌ها را مصرف می‌کنیم و در تمرینات مقاومتی با شدت بالا شرکت می‌کنیم، بدن ممکن است به انسولین کمتر واکنش نشان دهد که منجر به مقاومت در برابر انسولین می‌شود.
مقاومت در برابر انسولین در بادی بیلدرها می‌تواند چندین اثر منفی داشته باشد که شامل موارد زیر می‌شود:
- کاهش رشد عضلانی: انسولین یک هورمون آنابولیک است که با تحریک سنتز پروتئین، رشد عضلات را تشویق می‌کند. زمانی که سلول‌ها نسبت به انسولین مقاوم می‌شوند، این اثر آنابولیک کاهش می‌یابد که می‌تواند باعث کاهش رشد عضلانی شود.
- افزایش ذخیره چربی: مقاومت در برابر انسولین می‌تواند منجر به افزایش ذخیره چربی، به ویژه در منطقه شکمی، شود. این ممکن است باعث دشواری برای بادی بیلدرها در به دست آوردن فیزیک لاغر شود.
- کاهش انرژی: مقاومت در برابر انسولین می‌تواند منجر به نوسانات در سطوح قند خون شود که منجر به احساس خستگی و کاهش سطوح انرژی می‌شود.
مهم است بدانید که مقاومت در برابر انسولین یک شرایط پیچیده است که می‌تواند علت‌های چندگانه‌ای داشته باشد و بادی بیلدرها باید با یک حرفه‌ای در حوزه بهداشت مشورت کنند تا بهترین راه حل برای نیازهای فردی خودشان را تعیین کنند
استفاده از ماری جوانا ممکن است یک راه کار موثر برای کاهش سطوح گلوکز و انسولین باشد.
دیابت ملتوس و استفاده از ماریجوانا
در سال 2012، با مطالعه‌ای جذاب مواجه شدم که هدف آن بررسی ارتباط بین استفاده از ماریجوانا و دیابت ملتوس بود.
دیابت ملتوس یک اختلال مزمن متابولیک است که به ویژگی سطوح بالای گلوکز خون (هایپرگلیسمی) ناشی از ناتوانی بدن در تولید یا استفاده مؤثر از انسولین می‌پردازد.
بین دیگر موارد، دیابت عامل اصلی خطر برای بیماری‌های قلبی عروقی است که شامل بیماری‌هایی مانند حملات قلبی، سکته‌های مغزی و بیماری عروقی محیطی است.
سطوح بالای قند خون می‌تواند باعث آسیب رساندن به عروق خونی شده و منجر به آترواسکلروز و افزایش خطر وقوع حوادث قلبی عروقی شود.
این مطالعه شامل یک نمونه کلی 10,896 نفر از بزرگسالان بود که به چهار گروه تقسیم شده بودند: غیرمصرف کنندگان ماریجوانا، کاربران گذشته، کاربران سبک و کاربران سنگین. شیوع پروتئین C-reaktif بالا (> 0.5 میکروگرم در دسی لیتر) به طور قابل توجهی بیشتر (p<0.0001) در بین غیرمصرف‌کنندگان ماریجوانا (18.9%) نسبت به کاربران گذشته (12.7%) یا کنونی سبک (15.8%) یا سنگین (9.2%) بود (3).
به گفته محققان، کاهش شیوع دیابت ملتوس در مصرف‌کنندگان ماریجوانا ممکن است به خاصیت‌های ایمونومودولاتوری و ضد التهابی یک یا چند کانابینوئید باشد.
هرچند بدنسازان ممکن است به خطر کمتری برای دیابت نسبت به جمعیت عمومی داشته باشند، با این حال برای آنها اهمیت دارد که سبک زندگی سالمی را حفظ کنند تا خطر خود را کمینه کنند.
این شامل رژیم غذایی متعادل، تمرین منظم و مانیتورینگ منظم سطوح قند خون است.
تأثیر ماریجوانا بر اشتها و مزایای بالقوه آن برای بدنسازان
برای بدنسازان، مصرف مقدار بالایی از کالری‌ها برای ساخت عضله ضروری است، اما اگر اشتهایشان ضعیف باشد، این مسئله ممکن است چالش‌برانگیز باشد.
پژوهشگران متوجه شده‌اند که ماریجوانا می‌تواند ابزار مفیدی برای افزایش اشتها در افراد باشد، معمولاً از طریق تغذیه‌های متعدد در طول روز.
همچنین مشاهده شده است که ماریجوانا برای بیماران سرطان و اچ‌آی‌وی مفید است زیرا می‌تواند تهوع را کاهش داده و اشتها را افزایش دهد.
در یک مطالعه، پژوهشگران مشاهده کردند که استعمال ماریجوانا باعث افزایش غلظت غرلین در ساعت‌های ناشتا در همه بیماران شد. غرلین به عنوان “هورمون گرسنگی” شناخته شده که در دستگاه گوارش تولید می‌شود و بر سلول‌های مغزی هیپوتالاموس تأثیر مثبت بر گرسنگی دارد.
هورمون “گرسنگی” غرلین چیست؟
غرلین یک هورمون پپتیدی است که در معده تولید می‌شود و اشتها را تحریک می‌کند. سطوح غرلین قبل از وعده غذایی افزایش می‌یابد و پس از آن کاهش می‌یابد که به بدن نشان می‌دهد وقت مصرف غذا است.
غرلین با اتصال به گیرنده‌ها در هیپوتالاموس، منطقه‌ای از مغز که گرسنگی و سیری را تنظیم می‌کند، عمل می‌کند.
هنگامی که غرلین به این گیرنده‌ها متصل می‌شود، باعث رها شدن نوروپپتید Y می‌شود، یک عصب‌فرستنده که اشتها و مصرف غذای را افزایش می‌دهد.
غرلین چه تأثیرات دیگری در بدن ما دارد؟
متابولیسم: غرلین می‌تواند متابولیسم و مصرف انرژی را افزایش دهد که ممکن است در تنظیم وزن بدن کمک کند.
هورمون رشد: ثابت شده است که غرلین به ترشح هورمون رشد تحریک می‌کند که برای رشد و ترمیم عضلات اهمیت دارد.
پاسخ به استرس: غرلین همچنین می‌تواند نقشی در پاسخ به استرس بدن ایفا کند با کاهش اضطراب و ترویج آرامش.
قند خون: غرلین می‌تواند بر سطوح قند خون تأثیر بگذارد با افزایش تولید گلوکز در کبد و کاهش حساسیت به انسولین.
بنابراین، هرچه ترشح غرلین بیشتر باشد، احساس گرسنگی فرد بیشتر خواهد بود که برای شخصی مانند بدنساز، مصرف مقدار زیادی از کالری‌ها را آسان‌تر می‌کند.
ماریجوانا برای بهبود کیفیت خواب و بازیابی
یکی از مزایای احتمالی استفاده از ماریجوانا برای بدنسازان، توانایی بهبود خواب است. استراحت و بازیابی مناسب برای رشد عضلانی بسیار حیاتی است و بدنسازان نیازمند خواب کافی برای تعمیر عضلات خود پس از تمرینات شدید هستند.
به هر حال، بسیاری از بدنسازان با مشکلات خواب مواجه هستند که می‌تواند بر عملکرد آنها در باشگاه ورزشی تأثیر بگذارد. ماریجوانا دارای اثرات خواب‌آور است که می‌تواند به بدنسازان کمک کند تا سریع‌تر به خواب فرو روند و کیفیت کلی خواب خود را بهبود ببخشند.
ماریجوانا از زمانهای قدیمی به عنوان یک کمک‌کننده خواب استفاده شده است. این گیاه شامل چندین ترکیب فعال است، از جمله کانابینوئیدهایی مانند THC و CBD که اثراتی بر روی خواب داشته‌اند.
در زیر برخی از مزایای احتمالی استفاده از ماریجوانا برای خواب آمده است:
- بی خوابی: نشان داده شده است که ماریجوانا به افرادی که با بی خوابی مواجه هستند کمک می‌کند تا سریع‌تر به خواب بروند و مدت زمان خواب آنها را افزایش دهد. به ویژه THC می‌تواند در ایجاد خواب‌آلودگی کمک کرده و زمانی که برای فرو رفتن به خواب لازم است را کاهش دهد.
- آپنه خواب: ممکن است ماریجوانا برای افرادی که دچار آپنه خواب هستند مفید باشد، یک وضعیتی که در آن تنفس در حین خواب متوقف می‌شود. نشان داده شده است که THC بهبود تنفس در حین خواب را ارتقاء داده و تعداد حوادث آپنه را کاهش می‌دهد.
- خواب REM: استفاده از ماریجوانا می‌تواند مقدار خواب REM (حرکت سریع چشم) را کاهش دهد، مرحله‌ای از خواب که در آن ما رویا می‌بینیم. این می‌تواند برای افرادی که دچار اختلالاتی مانند اختلال استرس پس از زمانهای تروماتیک (PTSD) هستند، مفید باشد که کابوس‌ها علامت شایعی هستند.
- درد و ناراحتی: ماریجوانا می‌تواند به کاهش درد و ناراحتی کمک کند که ممکن است با خواب مداخله کند. به ویژه، CBD خواص تسکین‌دهنده دردی دارد.
- آرامش: ماریجوانا می‌تواند اثرات آرامبخشی داشته باشد که می‌تواند به افراد کمک کند تا بهتر به خواب بروند. ترپن‌های موجود در ماریجوانا، مانند میرسن و لینالول، دارای خواص خواب‌آلودگی هستند.
با این حال، مهم است به‌یاد داشت که اثرات ماریجوانا بر روی خواب ممکن است بسته به نژاد گیاه، روش مصرف و تحمل فرد متغیر باشد.
بعضی افراد ممکن است پس از استفاده از ماریجوانا برای خواب، اثرات جانبی منفی مانند اضطراب یا خواب‌آلودگی تجربه کنند.
بررسی‌های قبل از استفاده ورزشکاران حرفه‌ای از ماریجوانا
اگر شما در نظر دارید برای بدنسازی از ماریجوانا استفاده کنید، این موارد را باید به دقت مد نظر داشته باشید:
- قانونی بودن: استفاده از ماریجوانا در بسیاری از کشورها و ایالت‌ها غیرقانونی است. پیش از استفاده از ماریجوانا، مطمئن شوید که قوانین منطقه خود را درک کرده و پیامدهای قانونی احتمالی آن را متوجه شوید.
- خطرات برای سلامتی: استفاده از ماریجوانا می‌تواند خطراتی برای سلامتی به دو صورت کوتاه‌مدت و بلندمدت داشته باشد، شامل مشکلات تنفسی، کاهش عملکرد شناختی و اعتیاد می‌شود. علاوه بر این، استفاده از ماریجوانا ممکن است با داروها یا مکمل‌های دیگری که مصرف می‌کنید، تداخل منفی داشته باشد.
- مقدار و فرم: قوت و مقدار مصرف ماریجوانا می‌تواند بسیاری متفاوت باشد وابسته به فرم مصرف آن است. به عنوان مثال، مصرف مواد خوراکی می‌تواند قوی‌تر از دود کردن یا استفاده از ویپینگ باشد که می‌تواند منجر به اثرات پیش‌بینی‌نشدنی شود.
- ممنوعیت توسط سازمان‌های ورزشی: استفاده از ماریجوانا توسط بسیاری از سازمان‌های ورزشی، از جمله سازمان جهانی مبارزه با دوپینگ (WADA) و لیگ ملی فوتبال آمریکا (NFL) ممنوع است. ورزشکارانی که در آزمون‌های دوپینگ برای ماریجوانا مثبت تست می‌دهند، ممکن است مجازات‌هایی مانند از سباقه حذف شدن، تعلیق و از دست دادن جایزه‌های مالی را تحمل کنند.
- استفاده پزشکی: برخی ورزشکاران برای اهداف پزشکی مانند کاهش درد و مدیریت بیماری‌های عصبی از ماریجوانا استفاده می‌کنند. در برخی موارد، ورزشکاران ممکن است بتوانند مجوز پزشکی برای استفاده از ماریجوانا دریافت کنند، اما این مورد بستگی به سازمان ورزشی دارد.
- اثرات افزایش دهنده عملکرد: در حالی که برخی ورزشکاران معتقدند که استفاده از ماریجوانا می‌تواند با افزایش تمرکز و کاهش اضطراب، عملکرد آنها را بهبود بخشد، اما هیچ شواهد علمی برای پشتیبانی از این ادعا وجود ندارد. در واقع، استفاده از ماریجوانا می‌تواند زمان واکنش، هماهنگی و مهارت‌های حرکتی را کاهش دهد که همه این موارد برای عملکرد ورزشی حیاتی هستند.
- دیدگاه عمومی: استفاده از ماریجوانا توسط ورزشکاران حرفه‌ای همچنین یک موضوع حساس می‌تواند باشد به دلیل دیدگاه عمومی. در حالی که نظر عمومی درباره استفاده از ماریجوانا در سال‌های اخیر مثبت‌تر شده است، اما برخی از افراد هنوز آن را به عنوان تأثیر منفی بر ورزش و ورزشکاران می‌بینند.
- در کل، ورزشکاران حرفه‌ای باید با دقت خطرات و مزایای احتمالی استفاده از ماریجوانا را در نظر بگیرند و قبل از استفاده، با یک متخصص بهداشتی و قوانین سازمان ورزشی خود مشورت کنند.
آنها همچنین باید از پیامدهای احتمالی نقض سیاست‌های ضد دوپینگ و تأثیر آن بر کارآگاهی خود آگاه باشند.
گزینه‌های جایگزین:
تعداد زیادی سایر مکمل‌ها و داروهای موجود هستند که به طور خاص برای حمایت از رشد عضلانی و عملکرد ورزشی طراحی شده‌اند.
قبل از استفاده از ماریجوانا، در نظر داشته باشید که این گزینه‌های جایگزین را بررسی کنید و با یک متخصص بهداشتی درباره آنها مشورت کنید.
در نهایت، تصمیم برای استفاده از ماریجوانا برای بدنسازی یک تصمیم شخصی است که باید بر اساس بررسی دقیق خطرات و مزایای احتمالی و همچنین مشورت با یک متخصص بهداشتی اتخاذ شود.
نتیجه نهایی: آیا بدنسازان باید از ماریجوانا استفاده کنند؟
همانطور که مشاهده می‌کنید، برای بدن‌سازانی که از ماریجوانا استفاده می‌کنند، مزایای بسیاری وجود دارد، از جمله افزایش اشتها، کاهش اسپاسم عضلانی و تسکین درد.
بسیاری از ورزشکاران همچنین آن را یک ابزار مفید برای بازیابی عضلات می‌دانند به دلیل تأثیرات ضد التهابی آن. همچنین ممکن است به شما کمک کند تا به پیوستگی ورزش در باشگاه تشویق شوید. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که کاربران مداوم ماریجوانا ممکن است بیشتر ورزش کنند نسبت به کسانی که از این گیاه استفاده نمی‌کنند. بنابراین، در حالی که مطالعات نشان نمی‌دهد که ماریجوانا عملکرد ورزشی یا ظرفیت ورزش را افزایش می‌دهد، به نظر می‌رسد که بین مصرف ماریجوانا و انگیزه برای تمرین ورزشی ارتباطی وجود دارد.
برای تثبیت اثرات مفیدی که ماریجوانا ممکن است بر بدنسازان، ورزشکاران حرفه‌ای و عملکرد ورزشی به طور کل داشته باشد، نیاز به تحقیقات بیشتری است.
تا زمانی که مطمئن نیستید که ماریجوانا برای شما کار می‌کند یا خیر، با مربی بدن‌سازی‌تان در مورد آن صحبت کنید. آنها ممکن است در طول دوره افزایش وزن شما را به استفاده از ماریجوانا برای افزایش اشتها توصیه کنند، زیرا شما تنها بر روی ساخت عضلات تمرکز دارید، و در دوره کاهش وزن، از استفاده از آن منع کنند، زیرا شما در عیار کالری‌ها کاسته می‌شوید که باعث می‌شود شیب‌های غذایی حتی جذاب‌تر شوند. همچنین می‌توانید با یک پزشک متخصص ماریجوانا مشورت کنید و از او بخواهید که توضیح دهد که چگونه این گیاه می‌تواند در مسیر بدنسازی شما در دوره کوتاه و بلند مدت تأثیر بگذارد.
