اچ آی وی (HIV) یک ویروس است که در خون انسان، مایعات جنسی و شیر مادر زندگی می‌کند. این ویروس باعث ضعف سیستم ایمنی بدن شما می‌شود، به طوری که بدن شما برای مقابله با میکروب‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و سایر مهاجمین رایج دچار مشکل می‌شود. عمده‌ترین راه‌های انتقال اچ آی وی از طریق تماس جنسی بدون حفاظت و به اشتراک گذاشتن سرنگ‌ها است.
ایدز — سندرم نقص ایمنی اکتسابی — حالتی است که زمانی ایجاد می‌شود که سیستم ایمنی شما دیگر کار نمی‌کند و شما به دلیل اچ آی وی بیمار می‌شوید.
برای جامعه ایرانی، درک صحیح و آگاهی‌بخشی در مورد اچ آی وی و ایدز اهمیت ویژه‌ای دارد. تلاش برای رفع تابوها و ارائه اطلاعات دقیق و علمی می‌تواند در پیشگیری و مقابله با این ویروس نقش کلیدی داشته باشد. اهمیت دارد که مردم آگاهی کامل نسبت به راه‌های انتقال، روش‌های پیشگیری و اهمیت تست اچ آی وی داشته باشند. به یاد داشته باشید، استفاده از روش‌های حفاظتی مانند کاندوم می‌تواند خطر انتقال اچ آی وی را به شدت کاهش دهد.
همچنین، ارائه حمایت و همدلی به افراد مبتلا به اچ آی وی از اهمیت بالایی برخوردار است. جامعه باید به سمتی حرکت کند که در آن فضایی از پذیرش و فهم برای مبتلایان ایجاد شود، به جای ترس و برچسب زنی. آموزش و افزایش آگاهی عمومی می‌تواند به شکستن دیوارهای ترس و ناآگاهی کمک کند و محیطی امن‌تر و سالم‌تر برای همه ایجاد نماید.
در پایان، به یاد داشته باشید که تشخیص زودهنگام اچ آی وی می‌تواند به شما کمک کند تا درمان مناسب را دریافت کنید و زندگی طولانی‌تر و سالم‌تری داشته باشید. پس از اهمیت تست‌های منظم و مشاوره با متخصصین در این زمینه غافل نشوید. جامعه ما می‌تواند با آموزش، پشتیبانی و درک متقابل، قدم‌های بزرگی در جهت مبارزه با اچ آی وی و ایدز بردارد و زندگی‌های بسیاری را نجات دهد.
چه کسانی به اچ آی وی (HIV) مبتلا می‌شوند؟
اچ آی وی یک عفونت است که از فردی به فرد دیگر از طریق اشتراک گذاری برخی مایعات بدن منتقل می‌شود، معمولاً در حین رابطه جنسی واژینال یا مقعدی یا هنگام استفاده مشترک از سرنگ‌های تزریق مواد مخدر. همچنین می‌تواند از طریق سوزن‌های آلوده استفاده شده برای خالکوبی و سوراخ کردن بدن منتقل شود. انتقال آن از طریق رابطه جنسی دهانی نیز امکان‌پذیر است، اگرچه احتمال آن کم است.
مادران می‌توانند در طول بارداری یا زایمان، زمانی که نوزاد در معرض خون آلوده آنها قرار می‌گیرد، یا از طریق شیر مادر، اچ آی وی را به فرزند خود منتقل کنند. اما در برخی از مناطق جهان در حال توسعه، برای مادران مبتلا به اچ آی وی تغذیه نوزاد با شیر مادر برای چند ماه ایمن‌تر از دادن شیرخشک با آب احتمالاً آلوده است، به ویژه اگر در حال دریافت درمان برای اچ آی وی باشند.
اچ آی وی در بزاق، اشک، ادرار یا عرق زندگی نمی‌کند – بنابراین نمی‌تواند از طریق تماس عادی با این مایعات بدن منتقل شود.
اچ آی وی به اندازه سایر بیماری‌های عفونی قابل انتقال نیست. این ویروس نمی‌تواند برای مدت طولانی خارج از بدن انسان زنده بماند؛ به سرعت هنگام خشک شدن مایع بدن می‌میرد. توسط حیوانات یا حشرات منتقل نمی‌شود. شما نمی‌توانید آن را روی سطوح عمومی مانند دستگیره‌های در یا صندلی‌های توالت بیابید.
تمام محصولات خونی استفاده شده در ایالات متحده و اروپای غربی امروزه برای اچ آی وی آزمایش می‌شوند. بانک‌های خون هر خون اهدایی که آزمایش آن مثبت باشد را دور می‌ریزند، بنابراین هرگز وارد عرضه عمومی نمی‌شود. فردی که خون مثبت اچ آی و ی اهدا می‌کند، تماس گرفته می‌شود تا توسط پزشک خود آزمایش شود و دیگر قادر به اهدای خون نخواهد بود. با توجه به اهمیت آگاهی و پیشگیری، این اطلاعات برای جامعه ایرانی بسیار حیاتی است. اطلاع‌رسانی صحیح و به‌موقع می‌تواند در کاهش انتقال اچ آی وی نقش بسزایی داشته باشد و به افراد کمک کند تا با دانش و آگاهی بیشتری در مورد سلامت جنسی خود تصمیم‌گیری کنند. افزایش دسترسی به آموزش‌های صحیح و استفاده از روش‌های پیشگیری مانند استفاده از کاندوم و اجتناب از رفتارهای پرخطر، می‌تواند به کاهش شیوع این بیماری در جامعه کمک کند.
بیماری اچ آی وی در کدام کشورها شیوع بیشتری دارد؟
ویروس نقص ایمنی انسانی (اچ آی وی) در سراسر جهان گسترش یافته است، اما بیشترین تعداد افراد مبتلا در آفریقای زیرصحرایی (بخش جنوبی) قرار دارند. سازمان بهداشت جهانی و دفتر UNAIDS سازمان ملل تخمین می‌زنند که بیش از یک سوم بزرگسالان در برخی از مناطق آفریقا با ویروس اچ آی وی آلوده هستند. موارد زیادی از اچ آی وی در جنوب و جنوب شرقی آسیا نیز وجود دارد. تعداد افراد مبتلا به اچ آی وی در اروپای شرقی به دلیل استفاده از مواد مخدر تزریقی در حال افزایش است.
دو نوع اصلی از این ویروس وجود دارد: اچ آی وی-۱ و اچ آی وی-۲. اچ آی وی-۲ بیشتر در غرب آفریقا یافت می‌شود، هرچند که مناطق دیگری از جهان نیز شاهد این نوع هستند. آزمایشات اچ آی وی معمولاً به دنبال هر دو نوع می‌گردند.
به عنوان یک درمانگر جنسی، می‌خواهم به شما یادآوری کنم که آگاهی و پیشگیری دو عنصر کلیدی در مبارزه با انتشار اچ آی وی هستند. در ایران و دیگر نقاط جهان، تابوها و نداشتن آگاهی کافی می‌تواند مانع از پیشگیری و درمان به موقع شود. بنابراین، آموزش و افزایش آگاهی در مورد اچ آی وی و راه‌های انتقال آن، همچنین اهمیت آزمایش منظم و بهره‌گیری از روش‌های پیشگیری از انتقال، از اهمیت بالایی برخوردار است. این کار نه تنها به حفظ سلامت فردی کمک می‌کند بلکه به حفظ سلامت جامعه نیز کمک می‌کند.
در جامعه ایرانی، موضوع اچ آی وی و بیماری‌های مقاربتی هنوز هم ممکن است به عنوان موضوعی حساس تلقی شود. اما با افزایش آگاهی و فرهنگ‌سازی، می‌توان به کاهش شیوع این بیماری و از بین بردن تابوهای مرتبط با آن کمک کرد. مهم است که به یاد داشته باشیم، اچ آی و ی تنها یک بیماری است و نباید به عنوان یک برچسب یا دلیلی برای تبعیض علیه افراد مبتلا به آن عمل کرد. پیشگیری، آموزش، و دسترسی به خدمات درمانی مناسب می‌تواند تاثیر بسزایی در کنترل این بیماری داشته باشد. با گسترش دانش و درک ما درباره اچ آی وی، می‌توانیم گام‌های مثبتی برای محافظت از خود و دیگران برداریم.
